Ekmel Ertan's personal website
Ekmel Ertan's personal website
Curious Objects
The Curious Objects exhibition refers to the Cabinets of Curiosity (Wunderkammer) that emerged in the 16th century with the idea of the Renaissance. Cabinets of Curiosity were private collections that combined extraordinary natural or man-made objects as an effort to classify the knowledge of the things in the age of discoveries.
In today's technological twilight, while our knowledge and objects multiply exponentially, our need to understand, make sense of, and our curiosity increases exponentially.
Three connected exhibitions titled “Thought Objects”, “Memory Objects” and “Objects of Desire”, which will take place throughout the year at the Goethe Institute, invite artists to objectify their curiosity today.
17 Eylül 2020 – 8 Ocak 2021
Eda Soylu's series of works exhibited in different contexts and times come together in Memory Objects and touch our common memory with a new fiction. Common memory is selective, it consists of forgetting as well as remembering. Who tells the narratives that shape our memory; what does he remember and what does he forget? In order to overcome the fears and anxieties of herself and her generation, Soylu creates a subtle game between forgetting and remembering by transforming evidence of violence into colorful, soft, flawless objects; she creates her own objects of curiosity to reproduce the life energy.
watch the opening video: https://fb.watch/33LDfz6LKQ/
and another where I talked about Curious Objects exhibition; a panel titled "Nadire Kabineleri ve Şeyler Üzerine (On Cabinets of Curiosity and Things)" curated by Sarı Denizaltı, with the contribution of Sezgin Abalı and me: https://www.youtube.com/watch?v=J1lE-hhamQo&t=20s
[tr]
Meraklı Nesneler
Meraklı Nesneler sergisi, Rönesans düşüncesiyle birlikte 16. yüzyılda ortaya çıkan Nadire Kabinelerine (Wunderkammer) gönderme yapar. Nadire Kabineleri, ‘şeylerin’ bilgisini sınıflandırma çabası olarak, doğal veya insan yapımı olağanüstü nesneleri bir araya getiren özel koleksiyonlardı.
Bugünün teknolojik alacakaranlığında, bilgi ve nesneler katlanarak çoğalırken yeniden anlama, anlamlandırma ihtiyacımız ve merakımız da katlanarak artıyor.
Yıl boyunca Goethe Enstitüsünde yer alacak olan “Düşünce Nesneleri”, “Bellek Nesneleri” ve “Arzu Nesneleri” başlıklı üç bağlantılı sergi, sanatçıları bugüne dair meraklarını nesneleştirmeye davet ediyor.
17. September 2020 – 8
Eda Soylu’nun farklı bağlamlarda ve zamanlarda sergilenmiş bir dizi işi Bellek Nesneleri’nde bir araya gelerek yeni bir kurgu ile ortak hafızamıza dokunuyor. Ortak hafıza seçicidir, hatırlamak kadar unutmaktan da oluşur. Belleğimizi biçimlendiren anlatıları kim hikaye ediyor; neleri hatırlıyor neleri unutuyor? Soylu kendisinin ve kuşağının korku ve kaygılarının üstesinden gelmek için, şiddetin kanıtlarını renkli, yumuşak, kusursuz nesnelere dönüştürerek unutma ile hatırlama arasında ince bir oyun kuruyor; yaşama enerjisini yeniden üretmek için kendi nadirelerini yaratıyor.
[de]
Neugierige Objekte
Die Ausstellung „Neugierige Objekte“ bezieht sich auf die Wunderkammer, die im 16. Jahrhundert mit der Idee der Renaissance aufkam. Wunderkammern waren Privatsammlungen, die außergewöhnliche natürliche oder vom Menschen geschaffene Objekte zusammenbrachten, um das Wissen über die Dinge zu klassifizieren.
In der technologischen Dämmerung von heute, in der sich Wissen und Objekte exponentiell vermehren, wächst auch unser Bedürfnis, zu verstehen, Bedeutungen zu ergründen und neugierig zu sein, wieder exponentiell an.
Die drei miteinander verbundenen Ausstellungen „Gedankenobjekte“, „Erinnerungsobjekte“ und „Objekte der Begierde“, die im Laufe des Jahres im Goethe-Institut ausgerichtet werden, laden Künstler dazu ein, ihre Neugierde von heute ausdrücken.
17. September 2020 – 8
Eda Soylus Werkreihe, die in verschiedenen Kontexten und Zeiten ausgestellt wurde, verdichten sich zu der Ausstellung Erinnerungsobjekte. Sie wendet sich an unser kollektives Gedächtnis mit einem neuen Narrativ. Das kollektive Gedächtnis ist selektiv, es besteht sowohl aus Vergessen als auch aus Erinnern. Wer erzählt die Geschichten, die unser Gedächtnis prägen? Woran wird erinnert, und was wird vergessen? Um sowohl ihre eigenen Sorgen und Ängste zu überwunden als auch die ihrer Generation, schafft Soylu ein subtiles Spiel zwischen Vergessen und Erinnern. Spuren von Gewalt werden umgewandelt in farbenfrohe, weiche, makellose Gegenstände; Soylu erschafft Objekte der Neugierde, um Lebensenergie zu reproduzieren.
